M's girl
Leaving
- Joined
- Jun 22, 2005
- Posts
- 7,156
Al pratende in het Dutch Lit Café kwam deze vraag aan de orde. Wanneer is iets een onschuldige flirt (en bestaat die eigenlijk wel?) en wanneer mag je stellen dat je een lijn over gaat. Wanneer is iets vreemd gaan en wanneer niet?
Het ligt er vast aan vanuit welk standpunt je het bekijkt. Ik moet meteen aan Bill & Monica denken (daar zijn ze weer)...
Meneer Bill "did NOT have SEX with THAT woman!".... Hij werd er bijna pissig om! Ik mag Bill graag, zeg maar, maar hier was ik toch even van mening dat zijn verstand zijn lichaam verlaten had! Uiteraard refereerde hij aan wat de algemene consensus (belangrijk aspect!!!) van de Amerikanen is over de definitie van sex. Niet dat het zwart op wit een ander ding is dan bij ons hoor, heb ik even nagezocht, maar ik denk dat de Amerikanen zich graag voor de gek laten houden (maar dat is wéér een ander ding
). Volgens hen, en dat kwam Bill erg goed uit, was sex toch iets héél anders dan wat hij en Monica hadden lopen 'vogelen'... (Vandaar dat we evengoed wéken achtereen live-uitzendingen over het vraagstukken zélfs op de NL TV hadden
)
Anyway...... Even weg van Bill & Monica....
Referentiekaders en consensus. Normen en waarden. Al die dingen definiëren wat JIJ als overspel zal gaan zien en ongeoorloofd flirten.... Als je zelf een persoon bent die heel open en outgoing is, die makkelijk contacten legt en gesprekken aan gaat met anderen, als je niet zenuwachtig wordt van een goed-bedoelde aanraking of zelfs liefkozing door iemand... dan zal je niet snel zenuwachtig worden als je partner zoiets eens bij een ander doet... omdat je het snapt. Omdat je weet 'wat het is', omdat je je kan verplaatsen in de ander. Overigens speelt één ding wel toch ook een rol: hoe goed ken je je partner? Je mag zelf dan heel 'gemakkelijk' zijn.... het voorgaande gaat alleen maar op als je WEET dat je partner net zo is. Is hij normaliter heel gesloten en gaat hij ineens flirten of iemand veel aanraken dan vind ik het weer NIET gek als iemand dan lichtelijk zenuwachtig wordt.
En dan..... is er nog de kwestie van: hoeveel maakt het je uit als iemand anders je partner geestelijk of lichamelijk claimt? Voor mij, bijvoorbeeld, maakt het in dát geval heel erg uit WIE dat doet. Als het een gezamenlijke goede vriend of vriendin is vind ik het, tot op zekere hoogte uiteraard, een heel ander ding dan als het om een (voor mij) vreemde gaat....
Discussie alstublieft dankuwel
Het ligt er vast aan vanuit welk standpunt je het bekijkt. Ik moet meteen aan Bill & Monica denken (daar zijn ze weer)...
Meneer Bill "did NOT have SEX with THAT woman!".... Hij werd er bijna pissig om! Ik mag Bill graag, zeg maar, maar hier was ik toch even van mening dat zijn verstand zijn lichaam verlaten had! Uiteraard refereerde hij aan wat de algemene consensus (belangrijk aspect!!!) van de Amerikanen is over de definitie van sex. Niet dat het zwart op wit een ander ding is dan bij ons hoor, heb ik even nagezocht, maar ik denk dat de Amerikanen zich graag voor de gek laten houden (maar dat is wéér een ander ding

Anyway...... Even weg van Bill & Monica....
Referentiekaders en consensus. Normen en waarden. Al die dingen definiëren wat JIJ als overspel zal gaan zien en ongeoorloofd flirten.... Als je zelf een persoon bent die heel open en outgoing is, die makkelijk contacten legt en gesprekken aan gaat met anderen, als je niet zenuwachtig wordt van een goed-bedoelde aanraking of zelfs liefkozing door iemand... dan zal je niet snel zenuwachtig worden als je partner zoiets eens bij een ander doet... omdat je het snapt. Omdat je weet 'wat het is', omdat je je kan verplaatsen in de ander. Overigens speelt één ding wel toch ook een rol: hoe goed ken je je partner? Je mag zelf dan heel 'gemakkelijk' zijn.... het voorgaande gaat alleen maar op als je WEET dat je partner net zo is. Is hij normaliter heel gesloten en gaat hij ineens flirten of iemand veel aanraken dan vind ik het weer NIET gek als iemand dan lichtelijk zenuwachtig wordt.
En dan..... is er nog de kwestie van: hoeveel maakt het je uit als iemand anders je partner geestelijk of lichamelijk claimt? Voor mij, bijvoorbeeld, maakt het in dát geval heel erg uit WIE dat doet. Als het een gezamenlijke goede vriend of vriendin is vind ik het, tot op zekere hoogte uiteraard, een heel ander ding dan als het om een (voor mij) vreemde gaat....
Discussie alstublieft dankuwel
